آنقدر فاصله بود
بین مان
که حسرت آغوش مهربان ات
را با رویاهایم پر می کنم
باید یاد بگیریم که سیال زندگی کنیم و از یک تکه ی زندگی به تکه ی دیگر جاری شویم و با هویت دیروزمان ، امروزمان را تعریف نکنیم.جاری باشیم تا زخم های دیروز را در هوای آزاد امروز درمان کنیم.