۱۳۹۰ شهریور ۱۴, دوشنبه

صدا


راستی!
تنها صداست که می ماند انگار
تا آوار شود تمامی ذرات اش
بر جاگرفته های ذهنم
تا پر شوم
پر
از این همه آوا

ارسال شده توسط در هیچ نظری موجود نیست:
برچسب‌ها:
اشتراک در: پست‌ها (Atom)