زن زیستی
۱۳۹۰ شهریور ۱۴, دوشنبه
صدا
راستی!
تنها صداست که می ماند انگار
تا آوار شود تمامی ذرات اش
بر جاگرفته های ذهنم
تا پر شوم
پر
از این همه آوا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر